نام لنگرود براي نخستين بار در سال 512 ه . ق در متون تاريخي ذكر شده است. اين سال مصادف با مرگ سلطان محمد پسر ملك شاه آلب ارسلان است. در دوره صفويان، خصوصاً در دوره سلطنت شاه عباس اول، شهر لنگرود مركز حوادث مهمي بوده است. فرار احمد خان حاكم لاهيجان از لنگرود و دستگيري اعضاي خانواده وي توسط كيا فريدون حاكم گيلان و تحويل آنها به شاه عباس، از جمله رويدادهاي مهم اين دوره شهر است.
نادر براي سركوب تاتارهاي شرق مازندران و توسعه تجارت و دستيابي به دريا، لنگرود را براي ايجاد پايگاه دريايي و كارخانه كشتي سازي انتخاب كرد و در توسعه آن كوشيد . در زمان قاجار نيز لنگرود مورد توجه قرار گرفت. اين شهر، امروزه يكي از مناطق مهم استان گيلان است و در ميان شهرهاي شرق گيلان از موقعيت جالب توجهي برخوردار است.

مراكز ديدني و تاريخي

• بقعه دوازده امام
• خانه منجم باشي
• خانه دريابيگي
• پل خشتي لنگرود

پل خشتی	نمای گولاک محله