این روستا دارای پارک جنگلی حیات وحش گوزن زرد می باشد که درخاورمیانه نمونه منحصربه فرد می باشدوهمچنین دارای تپه تاریخی درنزدیکی پارک وحش می باشد .
محدوده حفاظت شده دشت ناز ساری در 25 کیلومتری شمال شرقی ساری قرار دارد،اين پناهگاه که در حدود ۵۵ هکتار وسعت دارد و در شمال شرقى سارى با فضايى از جنگل‌هاى جلگه‌اى قرار گرفته، از سال ۱۳۴۶ به صورت محل تکثير گوزن زرد ايرانى درآمده است. در اين پناهگاه ضمن حفاظت و نگهدارى گوزن زرد ايرانى که تعليف آنها دستى صورت مى‌گيرد همه ساله تعدادى از گوزن‌هاى توليد شده را به زيست‌گاه‌هاى اصلى، يعنى حواشى رودخانهٔ دز و کارون منتقل مى‌کنند. تعدادى از گوزن‌هاى اين پناهگاه به جزيرهٔ اشک در درياچهٔ اروميه نيز انتقال داده شده‌اند. پيرامون اين پناهگاه حصارکشى شده است و گوزنها را از پشت ديوارهاى سيمى مى‌توان مشاهده کرد.
تاریخچه گوزن زرد ایرانی
گوزن زرد ایرانی که یکی از نادرترین گوزنهای جهان محسوب می شود به شواهد و آثار موجود، زمانی بخش عظیم و پهناوری از غرب و جنوب غربی ایران را جولانگاه خود ساخته بود که سنگ نوشته های موجود در آثار تاریخی طاق بستان کرمانشاه یکی از نشانه ها و گواه این ادعا است.
در سال ۱۳۳۵ و در زمانی که تصور می شد نسل این پستاندار زیبا برای همیشه منقرض شده است گزارشی از مشاهده تعداد اندکی گوزن زرد ایرانی در حاشیه رودخانه کرخه اعلام شد که باعث شد کانون شکار ایران این حیوان را تحت حمایت قرار دهد.
در سال ۱۳۳۶ به منظور تکثیر نسل این گونه یک راس گوساله نر و در سال ۱۳۳۷ یک راس گوساله ماده به باغ وحش “فون اپل” آلمان منتقل شد.
در سال ۱۳۴۳ نیز برای اولین بار سه رأس گوزن زرد شامل یک نر و دو ماده از کرخه زنده گیری و به پناهگاه حیات وحش “ناز”ساری منتقل شد.
طی آخرین انتقال در سال ۱۳۴۵ تعداد گوزنها به هفت رأس رسید. گوزنهای دشت “ناز” ساری به خوبی تکثیر و تعدادی از آنها در سال ۱۳۶۸ در منطقه کرخه رها سازی شد اما این گونه تا کنون در این منطقه مشاهده نشده است.
همچنین طی سالهای ۵۶ تا ۶۲ در مجموع ۲۲ راس گوزن زرد ایرانی از دشت “ناز” ساری به جزیره “اشک” پارک ملی دریاچه ارومیه منتقل شد که در واقع سومین منطقه ای بود که بعد از دشت “ناز” ساری و “سمسکند” توسط سازمان حفاظت محیط زیست برای نجات گوزنهای زرد ایرانی از نابودی و به منظور تکثیر و ازدیاد نسل در نظر گرفته شد.
در سال ۱۳۶۸ گوزن زرد ایرانی به مناطق دیگری مانند “زردلان” در استان کرمانشاه، جزیره کیش، جزیره سیری، حاشیه رود کرخه و جزیره ککبودان در استان آذربایجان شرقی منتقل شد که متاسفانه به دلایلی از جمله عدم قدرت تطبیق با محیط جدید، وجود دشمنان و شکارچیان طبیعی و انسانی این انتقالات موفقیت آمیز نبود و سالهاست در این مناطق گوزن زرد ایرانی مشاهده نشده است.
از جمله انتقالهای مهم گوزن زرد ایرانی طی چند سال گذشته می توان به انتقال به منطقه “میانکتل” در استان فارس در سال ۱۳۷۲ و باغ شادی استان یزد در سال ۱۳۸۲ و کرخه در استان خوزستان و استان ایلام در سال ۱۳۸۶ اشاره کرد.