پل قشلاق (به کردی : Pirdî Qişllaq) در شرق سنندج، بر روی رودخانه قشلاق ساخته شده و از آثار دوره صفویه و زندیه است که در دوره‌های بعد به ویژه در دوره قاجاریه تعمیر و بازسازی شده است.این پل به سفارش شاه صفی و توسط «سلیمان خان اردلان»، سال ۱۰۴۶ هجری قمری در مسیر سنندج به همدان ساخته شده است. پل در زمان «امان الله خان اردلان»، تعمیر و مرمت کامل شد و بعد به دلیل خرابی و ویرانی بیش از حد، دوباره در سال ۱۲۶۸هجری قمری، توسط «میرزا رضا وزیر کردستانی» پل باز سازی شد. وجود یک سنگ نبشته بر سینه کوه مجاور پل سال ۱۲۸۹هـجری قمری، حکایت از تعمیر و مرمت پل در زمان «ناظم الایاله میرزا غلام حسین خان» دارد.

پل به خط مستقیم ساخته شده و دارای حدود ۷۸ متر درازا، ۳ متر پهنا و شش دهانه است. از نظر استحکام و توجه به عناصر مختلف تشکیل دهنده آن پل قشلاق از نمونه‌های خوب پل سازی دوره صفوی است. ۶ دهانه پل با طاق‌های جناغی پوشش یافته اند. عرض دهانه‌ها از شرق به غرب افزایش می یابد و از ۲۰/۲ متر به ۲۰/۴ متر می رسد. ارتفاع پل در بالاترین نقطه آن، از کف رودخانه به حدود ۶/۴ متر می رسد. هم چنین ارتفاع تیزه طاق از کف رودخانه از ۵/۱ متر تا ۵/۲ متر متغیر است. در دو سوی معبر روی پل، دو جان پناه به ارتفاع نیم متر کار شده است. پایه‌های پل از دو طرف به صورت آب بر و مثلثی، شکل داده شده اند و بر روی انها آبگذرهای کوچک تری به ارتفاع ۲۰/۱ و عرض ۸/۰ متر تعبیه شده است. کف پل سنگ فرش شده است. پایه‌های سنگی پل از کف سنگ فرش ۱ متر ارتفاع دارد. ساختمان اصلی پل با آجر اجرا شده است.