اين بناي مذهبي وتاريخي در قسمت شرقي شهر بروجرد واقع شده است به استناد كتيبه هاي موجود امام زاده جعفر (ع) فرزند امام موسي كاظم (ع) است اما برخي از  منابع و متون تاريخي با پنج (5) واسطه نسبت اين امام زاده را به امام سجاد(ع) مرتبط مي سازند ساختمان گنبد هرمي شكل اين آرامگاه نمونه اي بسيار زيبا از هنر و معماري عهد سلجوقي مي باشد. داخل حرم هشت ضلعي است ودروسط آن معجري از چوب و ورشوساخته شده است اين معجر روي قبري كه شش پله پايينتر از حرم است قرار دارد .طبقات بقعه غير از مخروط انتهايي 18 طبقه است.
تاريخ وفات امام زاده جعفر 525 هـ .ق است اندازه كلي زير بناي مقبره 22*20 و ارتفاع آن 20 متر است سقف آن روپوش و نماي بيروني آن هرمي شكل با مصالح آجر و كاشي و داخل بنا آينئه كاري است برروي درب كنده كاري شده آن آياتي از قرآن كنده كاري شده است . اين مقبره در سال 1208 به فرمان تقي خان حاكم آن زمان بروجرد تعمير و مرمت  شده است .در محوطه اين امامزاده پنجاه اصله درخت موجود است كه دو اصله آن چنار و يكي از آنها 380 سال قدمت دارد . بناي مذكور مربوط به دوره سلجوقي (717هق) وبه شماره 1855 در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيده است