روى رودخانه ارس ، دو پل تاريخى به فاصله اندکى (۱۰۰ متر) از يکديگر بنا شده است که به نام خداآفرين مشهوراند. اولى منسوب به قرن ششم هجرى (دورهٔ سلجوقيان) است که طول آن ۱۶۰ متر است (اکنون ۱۲۰ متر از اين متعلق به ايران و ۴۰ متر متعلق به جمهورى آذربايجان است.) و از ۱۵ طاق جناقى و هلالى با ابعاد نامساوى و غيرمشابه تشکيل شده است. اتکاى پايهٔ طاقها بر صخرههاى طبيعى بستر رودخانهٔ ارس علت عدم تساوى آنها است. مصالح ساختمانى اين پل ، سنگهاى قلوه و لاشه در قسمت پايهها و آجر در ساختمان طاقها است و ملاط آن آهک و گچ است.
پل دوّم خداآفرين حدود ۱۲۰ متر طول دارد ، داراى ده طاق است و منسوب به دورهٔ صفوى است. مصالح ساختمانى آن سنگ تراشيده با ملاط گچ و آهک است.